Tijdens dit creatieproces onderzoek ik hoe kracht en emotie kunnen geïnjecteerd worden in het sculptuur zonder dat het een anekdotisch verhaal wordt. Vandaar dat de onderzoeksfase uiterst boeiend is, ontdekken tot hoever ik de materie kan sturen en waar ik ze beter zijn eigen gang laat gaan.
Soms kan een fragment of een getoetste afzetting met klei of gips een sterkere
energie uitstralen dan een duidelijk uitgewerkte figuratie.
Ik ervaar dat niet alles te grijpen is wat ik in gedachte heb maar ik tast af en ga op zoek naar een evenwicht tussen vasthouden en loslaten. Het hoogtepunt van dit onderzoek is bereikt wanneer het sculptuur op zichzelf staat en een universeel gestalte wordt.
